Podział dziejów na ery i okresy

Odtwarzaniem dziejów Ziemi zajmuje się geologia historyczna. Jej przedmiotem badań są etapy tworzenia się Ziemi jako planety, rozwój litosfery oraz życia na Ziemi.

Stratygrafia jest działem geologii obejmującym ustalanie kolejności ułożenia warstw skalnych oraz określaniem ich wieku. Podstawową metodą stosowaną w stratygrafii jest metoda paleontologiczna (skamieniałości przewodnich). Dzięki tym badaniom można było odtworzyć kolejność er, okresów i epok geologicznych. Kolejność ta przedstawiana jest w postaci tabel stratygraficznych.

Tabele stratygraficzne skonstruowane są w taki sposób, że na górze tabeli są najmłodsze ery, okresy lub epoki geologiczne. Każda następna era, epoka lub okres jest starsza od poprzedzającej. Taki sposób konstrukcji tabel stratygraficznych spowodowany jest odniesieniem do stanu rzeczywistego. W naturze najczęściej na powierzchni (na górze) są skały najmłodsze. Im głębiej, tym skały są starsze.

Granice między erami, okresami i epokami geologicznymi wyznaczone zostały przez szczególne wydarzenia w rozwoju skorupy ziemskiej lub życia na Ziemi. Najczęściej były to ruchy górotwórcze oraz pojawienie się lub wymarcie charakterystycznych organizmów roślinnych i zwierzęcych.

Podział dziejów Ziemi na ery i okresy

Era prekambryjska nie dzieli się na okresy tylko na dwie części, zwane również erami (archaiczną i proterozoiczną).

Tabela stratygraficzna ery kenozoicznej

Istnieje również inny podział ery kenozoicznej. Nie ma w nim podokresów. Holocen, plejstocen, neogen i paleogen są epokami. Pliocen, miocen, oligocen, eocen i paleocen są podepokami.